De Poef van oma

In 1991 overleed mijn oma. Ik erfde van haar een rotan poef. Ooit probeerde ik deze halfslachtig op te knappen, maar inmiddels stond deze alweer 30 jaar, in onttakelde staat en dof, op zolder. Afgelopen zomer heb ik deze herontdekt. Inmiddels geschuurd en gelakt en voorzien van een restje van de nieuwe gordijnstof, staat deze me nu toe te glimmen. Ik geniet ervan iedere keer als ik hem zie staan.

Deze zomer nam ik 4 weken vrij om te klussen in huis. Na ruim 30 jaar in mijn jaren 30 woning was het tijd om de boel rigoureus aan te pakken. Sinds ruim een half jaar leef ik hierdoor al in een huiskamer met stucloper op de vloer en op tuinstoelen. Ik heb al heel wat vaklui over de vloer gehad voor diverse onderhouds- en verduurzamingswerkzaamheden. Daarvan begint het stof zo’n beetje neer te dalen zodat ik weer op kan bouwen. Ik geniet er wel van om met aandacht bezig te zijn met alle klussen die er zijn en het echt naar mijn zin te maken. Wat ik zelf kan doen doe ik ook zelf. Schilderen, behangen, vloeren leggen, meubels schuren en lakken. Organisch ontwikkel ik de ideeën hoe ik het allemaal wil hebben. Onder mijn handen zie ik de mooiste dingen ontstaan. Ik denk er maar niet aan hoeveel werk het nog is. Stapje voor stapje gaan we de goede kant op.

Nu de ‘vakantie’ voorbij is, heb ik de draad weer opgepakt om verder te gaan met de lopende website-projecten. Een algemene deler is dat het altijd fijn iets om iets moois te maken. Zoals ik met genoegen kan kijken naar klussen in huis die ik afgerond heb, kan ik ook met genoegen kijken naar geslaagde website-projecten die uit mijn handen zijn gekomen de afgelopen periode en die ik in de komende tijd ga opleveren. #zinin